Προμηθεύς Πυρφόρος

Δράσεις του Πολιτιστικού Συλλόγου "Προμηθεύς Πυρφόρος" με έδρα την Θεσσαλονίκη

Το τελευταίο Χαίρε στον Γρηγόρη Μπέλλο

 

???????????

Στις 9 Οκτωβρίου 2013 αποχαιρετήσαμε στο Πλαγιάρι Θεσσαλονίκης, εκεί που έζησε, δημιούργησε οικογένεια και παρήγαγε σημαντικό πνευματικό έργο, έναν αγαπημένο φίλο, συναγωνιστή και δάσκαλο στην υπόθεση της προώθησης των ελληνικών αξιών: Τον Γρηγόρη Μπέλλο, συνιδρυτή και συνδιαμορφωτή της Κοινότητος Ελλήνων ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ και του ομώνυμου περιοδικού, έναν άξιο Έλληνα που η προσφορά του στον ελληνοπρεπή χώρο είναι τεράστια.

Το έργο του Γρηγόρη Μπέλλου, κυρίως στον τομέα της έρευνας της ελληνικής γραμματείας αλλά και των ιδεών, δεν έχει ακόμη αποτιμηθεί πλήρως. Θέλοντας να βοηθήσουμε όλους όσους επιθυμούν να κατανοήσουν το μέγεθος της διανοητικής συμβολής του, παραθέτουμε στο τέλος αυτού του αφιερώματος ένα χαρακτηριστικό βίντεο όπου μιλάει για την ελληνική γλώσσα καθώς κι έναν μικρό κατάλογο δημοσιευμένων εργασιών του.

Στις 3 Νοεμβρίου 2013, με πρωτοβουλία της οικογένειάς του καθώς και της ευρύτερης οικογένειας του Γρηγόρη, δηλ. της Κοινότητος Τετρακτύς, πραγματοποιήθηκε μνημόσυνος  συγκέντρωσις στο Mediterranean. Στην κατάμεστη αίθουσα, έγινε αναφορά στην προσωπικότητα, στο ήθος και στη συνεισφορά του εκλιπόντος συνέλληνα στον αγώνα για την επανελλήνιση, με ομιλίες συντρόφων του και απότιση φόρου τιμής στη μνήμη του από προσωπικότητες και εκπροσώπους φορέων που τον γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του.
Η μεστή και φορτισμένη συγκινησιακά εκδήλωση, ολοκληρώθηκε με επιμνημόσυνη τελετή συμφώνως τα πατρώα. Μια τελετή σεμνή, πλήρης, αισθητικά άψογη και σύμφωνη με τις πεποιθήσεις του Γρηγόρη Μπέλλου, σύμφωνη με τα νομιζόμενα και τις δοξασίες των προγόνων μας.
Παραθέτουμε στη συνέχεια τις σύντομες καταθέσεις του Γεωργίου Αγρόδιου, προέδρου του πολιτιστ. συλλόγου «Προμηθεύς Πυρφόρος», και του συγγραφέα και ερευνητή Μιχάλη Καλόπουλου.

Ο Γεώργιος Αγρόδιος κατέθεσε:
Ο Γρηγόρης δεν ήταν απλώς ένας άνθρωπος του χώρου μας, αλλά ήταν ένας από τους ανθρώπους που δημιούργησαν το χώρο.
Τον γνώρισα το 1998 στον σύλλογο «ΑΠΟΛΛΩΝ» και από τότε μου έκαναν εντύπωση οι τοποθετήσεις του που πάντα γονιμοποιούσαν τον διάλογο στις συζητήσεις.
Ήταν ένας γνήσιος πατριώτης με παιδεία και φιλοσοφικό στοχασμό. Θα μας λείψει πραγματικά η οξύνοια του και ο νηφάλιος τρόπος που αντιμετώπιζε τα προβλήματα που προέκυπταν.
Δημιούργησε μία κοινότητα και ένα αξιόλογο περιοδικό που με τα άρθρα του βοήθησε εξαιρετικά στην ιδέα της επανελλήνισης. Είναι αλήθεια πως τα κείμενά που έγραψε η πένα του, θα αξιολογηθούν περισσότερο στο μέλλον, όπως συμβαίνει κάθε φορά με τις μεγάλες ιδέες.
Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για τον φίλο Γρηγόρη, τον Άνθρωπο, τον στοχαστή. Εδώ όμως συγκεντρωθήκαμε σήμερα για το ύστατο αντίο έτσι όπως πραγματικά του άξιζε, έτσι όπως πραγματικά θα το ήθελε ο ίδιος. Άλλωστε σε κάθε παράσταση πρωταγωνιστής είναι ένας. Στη συγκεκριμένη παράσταση ζωής, πρωταγωνιστής είναι αυτός που φεύγει κι έχουμε την υποχρέωση να σεβαστούμε αυτό που σε όλη του τη ζωή πρέσβευε με συνέπεια. Έχουμε υποχρέωση να σεβαστούμε τη δική του μεγάλη αλήθεια.
Ξεκινώντας το μεγάλο του ταξίδι για τα Ηλύσια Πεδία, άφησε πίσω του μια όμορφη οικογένεια, δύο υπέροχα παιδιά, που φέρουν στη ζωή τους το μήνυμα του μεγάλου πατέρα, του Έλληνα αγωνιστή, της μεγάλης ψυχής, που τους έμαθε πώς να αγωνίζονται με ήθος και να είναι υπερήφανοι που γεννήθηκαν σ’ αυτόν τον ιερό τόπο, μέσα στην αγκαλιά των μεγάλων Θεών.
Ο Γρηγόρης δεν έφυγε, δεν θα φύγει ποτέ όσο εμείς τον κρατάμε μέσα στην ψυχή μας και όσο θυμόμαστε το έργο του. Οι σπόροι του πιάνουν τόπο. Κι εμείς όλοι πρέπει να συνεχίσουμε να βαδίζουμε σ’ αυτόν το δρόμο του πολιτισμού που πρέσβευε.
Φίλε Γρηγόρη, ξεκουράσου. Κι εμείς σου υποσχόμαστε πως ο αγώνας μας θα συνεχιστεί και θα τον φτάσουμε στο τέλος, εκεί που αξίζει τον πολιτισμό μας, εκεί που αξίζει την Ελλάδα μας.                                      
Χαίρε φίλε!
Αθάνατος!

Ο Μιχάλης Καλόπουλος κατέθεσε:
Αγαπητοί φίλοι, με τη σειρά μου κι εγώ θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του αγαπητού εκλιπόντος Γρηγόρη Μπέλλου. Τόσο στην αξιοθαύμαστη για την ευγένεια και το κουράγιο της σύντροφο του, όσο και στα αξιαγάπητα παιδιά του.
Ο Γρηγόρης παρά τις όποιες σωματικές δυσκολίες που του επέβαλε εκείνο το τρομακτικό ατύχημα, ήταν μαχητής ολκής, σθένους, εύρους και επιμονής.
Προσωπικά τον γνώρισα πριν 20 περίπου χρόνια, στα πρώτα μου δημόσια συγγραφικά βήματα, να βρίσκεται ήδη επί των επάλξεων και να σαλπίζει το μήνυμα της ανάγκης για απελευθέρωση της πατρίδας μας, από τους πάσης φύσεως κατακτητές της.
Κάθε φόρα που τον συναντούσα, παρά τις όποιες ελάχιστες διαφωνίες μας, έσκυβα και τον φιλούσα σαν αδελφό, σύντροφο και φίλο.
Τότε, όλα φαινόταν ασαφή και διφορούμενα, και μαχητές όπως ο Γρηγόρης περιθωριακοί ακραίοι και γραφικοί… Σήμερα όμως μετά την απόλυτη επιβεβαίωση όλων των φόβων και των καταγγελιών του, γνωρίζουμε πως υπήρξε ένας μοναδικός οραματιστής της επερχομένης πραγματικότητας, με βαθύτατη διαίσθηση, ιστορική επίγνωση και απίστευτη πρόνοια. Του οφείλουμε λοιπόν σεβασμό, αναγνώριση και τιμή.
O Πλούταρχος για τέτοιους μαχητές ήρωες, αναφέρει: «Ο δικαίως και οσίως τελευτήσας τον βίον, εις μακάρων νήσους οικεί εν πάση ευδαιμονία, ο δε αδίκως και αθέως εις δεσμωτήριον, ό Τάρταρον καλούσιν».
Οι δικοί μας ήρωες λοιπόν, μετά θάνατον πηγαίνουν στις νήσους των μακάρων, και αυτά τα «νησιά» κυρίως είναι οι ψυχές μας, μέσα στις όποιες θα ζει και θα μακροημερεύει το πνεύμα του, οι αρχές και τα διδάγματά του.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, τι θα ήθελε άραγε από μας ο δάσκαλος Γρηγόρης, αν σήμερα ήταν ανάμεσα μας… Το πρώτο που μου έρχεται στο νου, σαν δική του επιθυμία, είναι η ένωσή μας.
Αν θέλουμε λοιπόν να τον τιμήσουμε έμπρακτα, πρέπει να εκπληρώσουμε το ταχύτερο αυτή του την επιθυμία. Επ’ ευκαιρία λοιπόν της μνήμης και του άοκνου έργου του αγαπημένου σε όλους μας εκλιπόντος, εισάγουμε μια ετήσια σύναξη όλων των επανελληνιζόμενων Ελλήνων, οπού θα σφυρηλατηθούν αργά αλλά σταθερά, οι δεσμοί του μέλλοντος του άτυπου αυτού κινήματος της επανελλήνισης, που ήδη έχει προσφέρει πολλά στην ελληνική κοινωνία και θα προσφέρει ακόμα περισσότερα στο μέλλον.
Οι καιροί είναι πράγματι δύσκολοι, αλλά γόνιμοι για να δρέψουμε υπέρ πατρίδος τους καρπούς των κόπων μας. Αν θέλουμε να μην πάνε χαμένοι κόποι τόσων ετών, προτεραιότητα μας θα είναι στο άμεσο μέλλον η σύμπραξη και η συμπόρευσή μας.
Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας μέχρι να καταστήσουμε τον ελληνισμό στους αποπλανημένους συμπολίτες μας, διαυγή, εύληπτο και αξιαγάπητο. Οι δυο πυλώνες του Ελληνικού πολιτισμού, τόσο η φιλοσοφία, όσο και η θεολογία, θέλουν τις περιποιήσεις και τις μελέτες μας. Θα διαφωνήσουμε, θα αναθεωρήσουμε, και τέλος θα συμπορευτούμε, θέτοντας ξανά τα θεμέλια εκείνου, το πανανθρώπινου πολιτισμού των προγονών μας.
Βάση όμως άλλων των στοχασμών μας, όχι οι δικές μας αυθαίρετες εκτιμήσεις, αλλά τα ιερά απομεινάρια του μεγάλου μας πολιτισμού, δηλαδή η ιερή παρακαταθήκη της ελληνικής μας γραμματείας.
Σ’ όλα αυτά ο Γρήγορης υπήρξε υποδειγματικός συλλέκτης πληροφοριών και αφύπνισης. Ας μιμηθούμε λοιπόν αυτόν τον ακαταπόνητο εργάτη, τον ήρωα της παράταξης μας, κι ας παραδειγματιστούμε από την μεθοδικότητα και της αφοσίωσή του στην ελληνική γραμματεία.
Με συγκίνηση λοιπόν στο ύστατο χαιρετισμό μας αναφωνούμε:

Γρήγορη σ’ ευχαριστούμε που υπήρξες ανάμεσα μας, τόσο εργατικός, τόσο φιλικός, τόσο εξερευνητικός, τόσο Έλληνας.
Αθάνατος!

Στο βίντεο που ακολουθεί, ο Γρηγόρης Μπέλλος μιλάει στην εκπομπή «Πύλες του Ανεξήγητου» για τους συμβολισμούς και τη μυστική χροιά της ελληνικής γλώσσας . Η επεξεργασία του βίντεο έγινε από μέλη του Προμηθέως Πυρφόρου και αποτελεί τον ελάχιστο φόρο τιμής προς τον διανοητή, τον συναγωνιστή, τον φίλο Γρηγόρη.

Παραθέτουμε στη συνέχεια έναν μικρό αλλά χαρακτηριστικό κατάλογο δημοσιευμένων δοκιμίων και εργασιών του Γρηγόρη Μπέλλου:

Περί προϊστορίας – μυθολογίας και ιστορίας της Θράκης και Μακεδονίας

Η απαρχή ενός νέου εθνικού μειονοτικού προβλήματος

Η ετυμολογία του Σμοκόβου

Περί τού εθνικού ονόματος των Αλβανών  

Τα εβραιο-σιωνιστικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και η προπαγάνδα τους για την Ελλάδα !

Η αλήθεια για την καταγωγή του δολοφόνου και σφαγέα Κεμάλ 

«Διαχρονική Συνωμοσία» (βιβλίο) εκδόσεις Ενδοχώρα

17 Νοεμβρίου, 2013 - Posted by | Χωρίς κατηγορία

1 σχόλιο »

  1. Ο Γρηγόρης ήταν δάσκαλος για εμένα , μου λείπει και τι δε θα έδινα για μια ωραία ετυμολογική ανάλυση ή μια μελέτη ενός μύθου.

    Σχόλιο από Τασος | 21 Μαρτίου, 2019


Σχολιάστε